De verrassingen blijven opstapelen

Dag 15: Kruger Park (Satara)
Vrijdag 9 juni 2017
Uitslapen. Tot 8 uur. Fred, Davy en Shirley doen een ochtend gamedrive met eigen vervoer. Al snel treffen we een dode impala in een boom. Dat betekend dat het luipaard niet ver weg kan zijn. We houden even de wacht maar hij laat zich niet zien. Verder weer een overvloed aan wild. Op één foto hebben we zelfs wildebeesten, zebra’s, een struisvogel en een jakhals. Er ging al twee dagen een gerucht op het restcamp dat er een witte neushoorn ‘gestroopt’ was. We rijden er naar toe en treffen het overleden dier inderdaad. Een walgelijk gezicht. De lucht is al niet te harden. Twee mannetjes leeuwen houden de wacht. We laten het tafereel op ons inwerken en vervolgen ontdaan onze weg. We zijn er alle drie stil van. Binnen vijf dagen rest alleen nog een hoopje stof. Met dank aan de vele hyena’s, gieren en jakhalzen. De stropers komen waarschijnlijk uit Mozambique. Gemiddeld wordt er in Kruger Park 1,8 neushoorn per dag vermoord! (uiteindelijk is gebleken dat de neushoorn niet gestroopt is maar helaas wel gedood door de stropers) Enkele jaren geleden liep dit aantal nog tegen de 10 per dag. Er is dus verbetering maar het blijft misselijk. De beelden blijven op ons netvlies gegriefd. ’s Avonds weer aan de braai en wederom meldt de hyena zich weer! Er staan zware boetes op het geven van voedsel aan dieren in Kruger dus dat is absoluut verboden! Doen we dus ook niet. Ook al is het zeer verleidelijk.
O ja, we hebben natuurlijk niet alleen maar oog voor de zoogdieren! Ook de vogels zijn hier schitterend en fotogeniek! Een kleine bloemlezing: Bateleur, Afrikaanse zeearend, Witruggier, Hoopoe, Kingfisher (ijsvogel), Bonthoutkapper, Zadelbekooievaar, Blouvalk, Zuidelijke hoornraaf en natuurlijk de geel- en roodsnaveltok! Morgen een lijstje met bomen….. LATERRRRR!

Dag 16: Kruger Park (Satara)
Zaterdag 10 juni 2017
Uitslapen. Tot 8 uur. De ochtend gamedrive gaat vandaag naar de grens van Mozambique. Het hoogtepunt is dat we nu in een kudde van zeker 100 buffels belanden die de weg oversteken. Je kan je voor minder opwinden. De tussenstop is bij N’wanetsi. Schitterend gezicht op het arme buurland Mozambique. Gaan we niet naar toe. De autoverhuurbedrijven zijn er niet zo tuk op. ’s Middags laten we onze achterband vervangen door een reserve-exemplaar. De auto ziet er inmiddels niet meer uit. Onder het stof en van binnen helemaal uitgewoond. Rustige dag maar natuurlijk altijd opwinding! Jolanda treft een behoorlijke gekko op ons toilet. Doet er niets mee dus treft Fred hem later ook. Strik er omheen en buiten het hek vrijgelaten. Zo doen wij dat in 020! Omdat we morgen naar onze mooiste Lodge van de reis gaan (Nkorho Bush Lodge) doen we vandaag niet veel. Houden de verrichtingen van TOB in de nacompetitie natuurlijk wel in de gaten.
O ja, Fred is voor de tweede maal aan het Geheime Dagboek van Hendrik Groen bezig. Hilarisch. Goede kennis Peter heeft zichzelf overtroffen. Eerder las hij “Verhalen Voor Bij De Boma” van Ruud Troost in één ruk uit! Voor iedere Afrika-ganger een must! LATERRRR!

Update: Zoals wel vaker gebeurt het mooiste op de momenten dat je het niet verwacht. Na een rustig dagje besloten mijn vader, Shirley en ik toch nog een allerlaatste gamedrive te maken in het Kruger Park. Nja even nog twee uurtjes rond het kamp. Bij het uitrijden van het kamp werd de auto stil gezet en was het kiezen. Gaan we links af waar we van de week wel veel dieren hebben gezien maar niks speciaals of gaan we rechts af waar de meeste auto's heen rijden en we van de week de katten hebben gezien. Uiteindelijk was het Shirley die zei: de olifant staat aan de linkerkant van het bord dus we gaan naar links. De eerste 45 minuten zagen we wel grote groepen zebra's en wildebeesten maar was het nog wachten op dat ene moment. En of die kwam! Op de terugweg stond er een auto stil aan de rechterkant met drie grote olifanten vlak onder de weg. Wij dus stoppen en kijken. En tijdens het inzoomen zag ik opeens de gele en zwarte vormen van een luipaard in de tweede boom. Meteen doorgeven aan de andere mensen die naar de olifanten stonden te kijken en genieten van het afscheidskado wat we kregen van het Kruger Park. De luipaard bleef mooi in de boom zitten, en zelfs toen een olifant blaadjes op een paar centimeter van de luipaard pakte verroerde deze niet. Een interessant schouwspel tussen deze olifanten en het luipaard. Omdat we toch wel lang bij het luipaard bleven staan moesten we nu wel vaart maken om op tijd bij het kamp te zijn. Maar even later moest ik opnieuw op de noodrem. Dit keer zat er een grote baboon spider midden op de weg. Deze familie van de tarantula zie je niet vaak en was toch ook weer een mooi kadootje. En of het nog niet genoeg was zagen we op vijftien meter van de weg een cheetah! Deze besloot om voor ons op een oude boom te poseren en we konden de mooiste foto's maken. Niet te geloven! Toen we nog vlak voor het kamp twee zadelrugjakhalzen tegen kwamen kon de dag natuurlijk niet meer stuk. Moe en voldaan naar bed!