Het mysterie van de pootafdruk

Dag 13:
Vanochtend werden we wakker in een ijskoud bed Het was zeven graden om kwart over vijf en we moesten eruit Met twee shirts, een vest en een regenjack aan stonden we om kwart voor zes klaar in het restaurant voor een kop koffie en uitleg van de lodge eigenaar over de quetzal en het zoeken ervan De quetzal is een nationale symbool van Guatemala en was een mythisch figuur voor de mayas Daarnaast is vooral het mannetje buiten de parings periode een van de mooiste vogels ter wereld We gingen dus vol goede moed (en met een ingepakte reisgids carlos die hier met handschoenen rondliep) op zoek naar de quetzal Op het terrein van de lodge konden we hem niet vinden waarna we via het pad richting het dorpje liepen Ook in een andere boom waar ze regelmatig zitten zaten ze niet Toen gingen we even een stukje off road en omhoog klimmen richting de scheidslijn tussen het schaduw gedeelte en het zon gedeelte De quetzal houd namelijk niet van de zon en vliegt dan steeds een stukje omlaag Toen we daar waren dacht een van de groep de vogel verderop in een boom gezien te hebben maar we konden hier niet dichterbij komen Pas toen de zon ging zakken en ook dezelfde boom in de zon kwam te staan vloog de quetzal eruit en naar een boom om vijf meter afstand van ons en gevolgd door nog een quetzal en nog een Uiteindelijk hebben we vijf of zes verschillende quetzals gezien met zowel mannetjes als vrouwtjes Toch een mooi hoogtepuntje erbij deze vakantie Na de wandeling konden we in het restaurant nog even foto's van kolibries maken welke op het balkon vlogen Na het ontbijt hadden we nog drie uur te gaan voordat we weggingen waarna we nog besloten een wandeling te gaan maken door de bossen Dit was een van de mooiste wandelingen die we tot nu toe hebben gemaakt en ook erg zwaar We hebben bijna geen dieren gezien maar het uitzicht was indrukwekkend We kwamen wel halverwege op grote hoogte een soort berg kippen/ patrijs/ parelhoen achtige loopvogels tegen Bij terugkomst nog even heerlijk onder de douche en op weg naar Vergel de Punta Mala Onderweg vroegen we gids Carlos nog wat we gezien hebben maar hij had deze vogels nog nooit gezien Interessant..... Onderweg lunch met uitzicht op een mooie vallei en om vier uur kwamen we aan bij de Rio Tico lodges Eigenaar is de Nederlandse Cees samen met zijn vrouw en hij heeft op een prachtige locatie aan een riviertje negen safari tenten neergezet Bij aankomst besloten er direct een paar de rivier in te gaan om te gaan zwemmen Aangezien de luxe tenten echt midden in de natuur staan hebben we wel veel insecten in de tent en de eerste avond moesten we al meteen een aardig grote spin de tent uit jagen De Rio Tico lodge ligt vier kilometer van de hoofdweg waardoor het midden in het regenwoud ligt S avonds gingen we naar een van de twee restaurantjes die hier in de buurt zijn Na het eten van een lekkere talapia was er wat commotie en werd de huishond gehaald en hoorden we gehuil Later bleek dat er achter het restaurant een grote rivier otter zat die het gemunt had op de vissen Uiteindelijk lekker naar bed dachten we te gaan totdat we voor onze douche een pootafdruk zagen met een afmeting van een halve voet en vier nagels

Dag 14:
Vandaag konden we uitslapen tot kwart voor zeven Bij het ontbijt navragen wat het beest kon zijn en gids carlos dacht aan een wasbeer of een otter en eigenaar cees aan een neusbeer Om acht uur stonden we klaar voor de walvis tocht In een kleine boot gingen we de zee op en na een half uur zagen we de eerste humpback walvis Een moeder met kleintje maar voordat we de walvis op de foto konden krijgen was ze al verdwenen Uiteindelijk waren we twee en een half uur op jacht en hebben we de moeder en het kleintje mooi op de foto gekregen en nog een enkele andere walvis gezien Vlak voor de kust was er nog een mogelijkheid tot zwemmen en daarna genoten van een goede lunch Een groot deel van de groep ging in de middag kajakken maar wij gingen lekker relaxen bij de lodge en even gewandeld Zometeen weer uit eten en de rugtas en een klein tasje klaarmaken voor de komende drie dagen in Corcovado Dit deel van Costa Rica is uitsluitend via een boot bereikbaar en de koffers kunnen niet mee De vraag is ook nog of er elektriciteit is aangezien het het meest afgelegen plek van het land is en het natste Daarnaast staat er morgen avond een karaoke avond op het programma en de meeste Disney liedjes zoals jungle book zijn al langsgekomen Verder gaat het nog steeds erg goed en Shirley ziet steeds meer op tegen het weggaan Daarnaast word ze bijna niet meer gestoken en is de vinger ook al weer over Tot snel vanuit Corcovado of de laatste stad Manuel Antonio